Ruled by the Blaze (The Unwanted Marriage)

PATRICIA'S POV (Defeated)

The bitterness of my tears won't stop bursting until we reach the house.

My whole body continuously trembling while still holding those pictures. I went straight to our room and immediately sat on the bed. "H-How..." I whispered.

Nakawaang ang bibig ko habang patuloy na naiyak. Mariin ang titig ko sa mga litrato at si Callum nga ito! There's no doubt! Even though his angle was side viewed, his face is clearly revealed! Kahit masakit ay tinignan ko pa ang ibang litrato.

May kuha si Zara at Callum na nag-uusap sa isang restaurant. Nakangiti si Zara habang seryoso lang ang mata ni Callum. Ang sumunod ay may ibinubulong si Zara sa kanya, ang lapit ng katawan nila sa isa't isa, parang sinasakal ako habang tinitignan ito.

Sobrang nanginig ang mga kamay ko kaya bumagsak sa sahig ang mga pictures. Lumuhod ako para pulutin ang mga ito. Mas lalo kong nakita lahat ng kuha nila dahil nag kalat ito lahat.

Hindi ko inaasahan na ganito ito karami. May mga litrato sa labas ng sasakyan at kahit sa may coffee shop! Pero may isang litrato na talagang nakakuha ng atensyon ko.

It was in the condo. Sa labas ng pinto ay nakatayo si Callum at nakatayo sa harap niya si Zara. Their lips were touching as he held Zara's shoulder. Pakiramdam ko'y lalabas na ang puso ko sa sobrang lakas ng kabog nito.

So much pain and hatred is the only thing I feel right now!

All this time, he's just fooling me? Those days when he started coming home late which is unusual, he was already seeing Zara! How dumb I am for not realizing that right away!

"How could you!" I said trembling and spread the pictures on the floor.

Hindi ko na nagawang tumayo. Nakaluhod parin ako habang nakasubsob sa dulo ng kama ang mukha ko habang umiiyak. It feels like my heart has been ripped out. What about the things he says he loves me? When he takes care of me? To our child?

Lahat ba 'yon kasinungalingan lang? Nag balikan na ba sila ni Zara? Noong birthday niya, ininvite niya talaga si Zara roon!

"I hate you! I shouted. "I hate you, Callum! You liar!"

Ginulo ko ang kama at ibinato ang mga unan. I brushed my hair frustratingly. I've never been this mad and broke all my life, just now!

"W-Why you have to do this to me..." I whispered while sobbing.

-

Kahit ano'ng gawin kong pahid sa luha, parang hindi ito nauubos. Kanina pa ako naiyak kaya ramdam ko na ang hadi ng mata ko.

Bumaba ang tingin ko sa umbok kong tiyan at mas naiyak lalo. How can he cheat with me and my child? He's so fuck up!

Parang nanlalambot ako at sinikap tumayo matapos kong umiyak ng ilang oras. I can't take it to be in this house. Lumakad ako palapit sa closet at kinuha lahat ng damit ko, nilagay ko lahat 'yon sa maleta. Starting today, he won't see any trace of me in his house.

Pinilit kong kunin lahat ng gamit ko dito, kahit charger pa. Pagkatapos, inayos ko muna ang sarili ko. Humarap ako sa salamin at sobrang namamaga ang mata ko. Ang ilong ko naman ay namumula.

Wala na ako'ng pakialam kung makita pa ako ng driver o mga maids na ganito ang itsura! Basta ipinusod ko lang ang buhok ko at bumaba na.

Muling nanubig ang mata ko ng makita ang wedding picture namin ni Callum sa sala. Pumikit ako at mariing umiling. Tinawag ko ang driver at ipinakuha ang maleta ko sa kwarto. Bakas sa mukha niya ang pagtataka kaya sumakay na ako sa sasakyan.

"M-Mam, saan po tayo pupunta?" maingat na tanong ng driver matapos ilagay sa likod ang mga gamit ko.

"Sa bahay naming, kuya" malamig kong sabi. "Wag niyo sasabihin kay Callum na umalis ako at pakisabi...ayaw ko siya makita kaya wag siya pupunta roon!"

Napalunok siya at dahan-dahan tumango bago nag maneho.

Sobrang bigat ng dibdib ko ng makalayo na kami sa bahay. Gusto kong kuhanin ang cellphone ko sa bag para tawagan si Jess at sabihin sa kanya lahat pero...hindi ko kaya. Hindi ko kaya na balikan pa ang mga nalaman ko ngayon. Ayaw ko rin na abalahin si Jess sa bakasyon niya dahil siya na ang naging takbuhan ko simula nang ikasal ako kay Callum.

Pinunasan ko ang panibagong luha na dumaloy sa mukha ko. Hindi ko mapigilan. Hanggang sa nag tuloy-tuloy ang iyak ko at napa-hikbi. Ramdam ko ang sulyap sa'kin ng driver pero wala ako'ng pakialam. "Nandito na po tayo, Mam..."

Nag angat ako ng tingin at nakitang nasa harap na kami ng bahay. Pinunasan ko ang mukha ko bago lumabas ng sasakyan. Kinuha naman ng driver ang gamit ko at inihatid ako papasok.

I didn't inform my parents that I'm going home.

Sinalubong ako ng isang maid at kinuha ang gamit ko. Akala ko ay wala si mommy dito pero laking gulat ko ng makita siya'ng salubungin ako.

"Anak, what happened to you?" she asked confused. "Why are you carrying your clothes?"

Iniwasan ko ang tingin niya at dumiretso papasok sa bahay.

"P-Patrica...may nangyari ba?" she asked sadly and grabbed my shoulder. "You cried,"

Mommy seems to have pulled the trigger of my tears. I cried again. Sadness became visible on her face as she wipes my tears off.

"M-Mommy..." I'm sobbing hard as I hug her.

Hindi ko alam na may ilalabas pa pala ako'ng luha. Malakas ang pag iyak ko habang hinahagod ni mommy ang likod ko. Ilang beses niya ako'ng tinanong kung ano'ng problema pero hindi ko siya masagot. Iginiya ako ni mommy sa couch at pinainom ng tubig.

"Gosh, you should stop crying right now!" she warned. "Your baby might be affected,"

I know but I can't help it.

Nang mapansin ni mommy na wala ako'ng plano mag salita ay hinayaan niya na lang ako umakyat sa kwarto. I want to be alone.

I continued crying in my room. Kalaunan, nakaramdam ako ng sakit sa tiyan kaya pinilit ko ang sariling wag umiyak. Natakot din ako kaya imbes na umiyak pa, pinilit ko ang sariling matulog, umaasang pag gising ko ay wala na ang sakit.

-

Sigaw mula sa labas at katok sa labas ang gumising sa'kin. My eyes still hurt when I opened it. Ang sigaw sa labas ng bahay at labas ng kwarto ko ay iisa lang ang sinasabi, pangalan ko.

Bumangon ako at binuksan ang pinto. Salubong na kilay ng kapatid ko ang bumungad pero agad din 'yon nawala nang makita niya ang mukha ko.

"J-Jordan..."

Mabilis niya ako'ng niyakap. Malalim ang pag hinga niya bago tumingin sa'kin ng may pag-aalala.

"I heard from mom about you. Ano'ng ginawa sayo ng asawa mo? istrikto niya'ng tanong.

"Jordan," usal ko at hindi alam kung sasabihin ko ba.

"Oh, yeah. It's okay," tumango siya at iginiya ako sa kama.

Tinitigan niya ang mukha ko kaya umiwas ako ng tingin. Alam kong namamaga parin ang mata ko ngayon.

"I knew it. The moment you denied that you're not with him in that mall, I already knew there's something fishy,"

If you're loving the book, nel5s.org is where the adventure continues. Join us for the complete experience all for free. The next chapter is eagerly waiting for you!

Nakaramdam ako ng hiya dahil kailangan pa makita ng kapatid ko ang ganoong bagay.

"You don't want to talk to him?"

I shook my head quickly. I don't know how I can look at him without feeling disgusted.

"Then I will call some police to dragged him out of our house," Jordan said seriously and started pressing on his phone.

"W-Wait, what do you mean?" I was confused.

Kumunot ang noo ko nang makarinig ulit ng sigaw. Tinatawag ako. I can't be wrong. It's Callum's voice!

"He's here?!"

Jordan slowly nodded. "Kanina pa siya sa labas. Ayaw siya papasukin ni mommy dahil alam niya'ng ayaw mo siya makita,"

Tumayo ako at sumilip sa bintana ng kwarto ko. I saw Callum. Standing and shouting in front of our gate. He looks...devastated. His face while kissing Zara were flashing back so I can't help but to refrain my gaze. Why he's here anyway?

"I need to see my wife! Come on, let me talk to her," he continued shouting, pleading.

My eyes started watering again. Seeing him now having the urge to face my family, feels like he didn't do anything stupid to me. Like he didn't fool and cheat on me.

"Patricia?"

Bumaling ako sa pinto ng bumukas ito. Pumasok si mommy at agad ako nilapitan.

"Are you okay now? Callum is outside," she also looked at the window. "What's your plan? Are you going to talk to him?"

"No, mom. I c-can't..." my tears are about to fall again. "I don't want to see him-"

"I already said that! He's really pushy!" she's already devastated. "What if...just show yourself and ask-"

"Mom!' apila agad ni Jordan. "Wag natin pilitin si ate. Buntis siya at hindi na nga maganda sa kanya na makaramdam ng ganitong stress,"

Marahas na sinarado ni Jordan ang bintana para hindi ko makita si Callum. Nanikip ang dibdib ko dahil rinig ko parin ang boses niya.

"Don't push my sister. Hinayaan ko na kayo na ipakasal sa kanya si ate pero ngayon? That guy cheated on him! Especially now that she's pregnant. What kind of man do you trust for her?"

We're silent. Mommy couldn't speak because what Jordan said was true.

"O-Okay..." mommy shuttered. "I just want this to end. I will call his parents regarding this,"

Kinabahan ako. Ano na lang ang masasabi sa'kin ng mga Velasquez?

My relationship with their son was about to get ruined.

Kinuha ko ang cellphone ko at naisipan na itext si Callum. To: Callum

Umalis ka na. I'll not talk to you. You just disgust me.

Binuksan ko ng kaunti ang kurtina at pinanood siya na mabasa ang text ko. Kinuha niya ang cellphone sa bulsa at kita ko kung paano lumatay ang sakit sa mukha niya.

If you're loving the book, nel5s.org is where the adventure continues. Join us for the complete experience all for free. The next chapter is eagerly waiting for you!

Hinila na ako ni Jordan palayo roon. Pinipilit niya ako'ng kumain pero wala ako'ng gana. Gusto ko lang mag kulong sa kwarto. Hinayaan niya naman ako at kahit si mommy at daddy ay gusto ako'ng kausapin, pinili nilang hayaan muna ako. Hindi ko mapigilang umiyak na naman. Callum...just wrecked me.

I felt my phone vibrated and saw Jess calling.

"Hello-"

"Patricia! Ayos ka lang ba? Totoo ba na niloloko ka lang ni Callum kay Zara? Toto ba?!"

I put the phone away from my ear. She's too loud. And wait, how did she knew about that? Hindi ko naman sinabi sa kanya!Content is property © NôvelDrama.Org.

"How did you-"

'From your mom, obviously!" she hissed. "I can't believe it. How are you? Please, don't just cry there-"

"What do you want me to do? To celebrate?" I asked sarcastically.

She sighed. "Gaga, syempre bawal sayo dahil buntis ka. Nag-aalala ako sayo! Mag usap tayo through video call,"

Umiling ako. Bigla tuloy umurong ang luha ko.

Like what she said, we do really video called and with our friends Tyrone and Kelvin.

"Ang kapalng mukha nilang dalawa!"

"I thought you two were in a good relationship? Why did he do that to you? You're pregnant!"

"I'm so worried! Gutoko na tuloy umuwi ng manila!'

Sunod-sunod ang mga tanong nila pero hindi ako sumagot at umirap lang sa camera. Kevin and Tyrone are still wearing their working attire while Jess is just laying on her bed. Hindi na ako nag-ayos ng sarili. I just finished crying.

"Look at your eyes, Patricia! Get some rest," komento ni Kelvin, nag-aalala. "Bakit naman kaya nagawa ng asawa mo 'yon? Magkakaroon na kayo ng anak, ah! Hindi na ba talaga maaayos?"

It feels like an arrow pierced my chest when I heard that. I want to curse myself remembering how excited I am in my every checkup. How I look so proud and grateful because I have him.

"Callum did that because he's a cheater!" galit na sabi ni Jess. "Kung ganoon pala ang gagawin niya, sana hindi na siya nagpakita ng magandang motibo! He even bought a house for his future family!"

I already ended the call without saying anything. Masakit parin talaga lalo na kapag maririnig mo sa iba. Sobrang sakit dahil pakiramdam ko, kinakaawaan ako ng iba. I don't like that. Humiga ako sa kama at tumingin sa kisame, umiiyak parin. Hawak ko ang tiyan ko dahil pakiram ko'y kumikirot ito. Wala ako'ng magawa, talagang mahina ako.

Ngayon ko lang napagtanto na wala na ang boses ni Callum sa labas. Maybe he already left.

I was about to closed my eyes for a sleep again but I received a new message from Callum.

From: Callum

I'm so sorry. Let me explain everything, please. Hope you forgive me,

I smiled bitterly as a new drop of tears rolled.

I won't forgive you. You didn't just wrecked me, Callum. You mentally defeated me.